کتابچه | 
دانلود جزوه معماری اسلامی ۱ دکتر متدین
بخشی از فایل:
در گنبدهایی که به صورت بیضی شکل هستند، برای رسم آنها احتیاج به دو نقطه است. یک محور عمودی را در گنبد استوار می
کنند و به کمک دو طناب یا زنجیر که محور وسط حرکت دورانی دارد تمام بیضی را رسم می کنند و آجرها را می چینند و در
قسمت انتهایی برای اینکه تیزه گنبد حفظ شود یک فلز در بعضی، یعنی بسیاری موارد، گوی هایی به همراه آن روی گنبد می
گذارند که این هم آجرها را جمع می کند، هم برای زیبایی است و هم از ریزش باران به داخل جلوگیری می کند و در ضمن برای
تعمیراتی که ممکن است الزم شود بر روی گنبد اجرا شود، از این فلز آهنین کمک گرفته می شود.
در چغازنبیل هم در راهروهایی که به سمت باال می رود، سقفهای قوسی دیده می شود.
سقفهای تخت جمشید و بسیاری کاخ ها در زمان هخامنشی ها از چوب درخت سدر و سنگ به صورت صاف ساخته می شد. ولی
در زمان اشکانیان به علت عدم وجود چوب و استفاده از مصالح بوم آورد، سقفهای گنبدی مطرح شد.
از دالیل دیگری که چوب را کنار گذاشتند این بود که:
ایران خیلی جنگل نداشت و در زمان هخامنشی هم چوبها را با کشتی از کشورهای تحت نفوذ هخامنشیان آورده بودند.
وجود خطر موریانه و در صورت استفاده از چوب روی آن سم تلخ می زدند.
انواع گوشه سازی های ایرانی:
یک نوع خاص از گوشه سازی ها، سه کنج یا اسکنج است که فرق آن با ترمبه این است که در ترمبه آجرها از گوشه به صورت
نیم دایره ای قرار می گیرند تا یک فرم نیم شیپوری به آن می دهند که از داخل شبیه مثلث و از خارج شبیه گوش فیل یا فیل
گوش است ولی در سکنج آجرها را در جهت قوسی که به نوک مثلث وصل می شود قرار می دهند تا به آخر برسند. )به جای اینکه
از گوشه به صورت نیم دایره پر کنند(. در حقیقت در سکنج ها سه قوس داریم که بین آنها به صورت یک سمبوسه پر می شود
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.